Αυτή η καταχώρηση είναι διαθέσιμη και στα: Deutsch (Γερμανικά)
10.3.-3.4.2017 Έκθεση στο Βουλγαρικό Πολιτιστικό Ίδρυμα του Βερολίνου (BKI) με την Ελληνίδα ζωγράφο Βούλα Κερεκλίδου, η οποία μεγάλωσε στη Βουλγαρία και σπούδασε στη Σόφια, και την παλιά της συμφοιτήτρια Τσβετάνα Γιάνεβα-Γκουμιέλα. Η Βούλα Κερεκλίδου ζει εδώ και μερικά χρόνια στο Βερολίνο, την καλλιτεχνική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Εγκαίνια της έκθεσης είναι στις 10 Μαρτίου 2017, 7 μ.μ. στο BKI, Leipziger Straße 114, 10117 Berlin. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 3 Απριλίου 2017.
Μορφές που ταξιδεύουν από το χθες στο σήμερα σκιαγραφώντας το αύριο
Η καλλιτέχνις Βούλα Κερεκλίδου ζει και εργάζεται τα τελευταία 3-4 χρόνια στο Βερολίνο. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Σόφιας. Έχει πραγματοποιήσει δώδεκα ατομικές εκθέσεις ενώ έχει συμμετάσχει με έργα της σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η τεχνική που χρησιμοποιεί στα έργα της είναι λάδι σε καμβά.
Η Βούλα Κερεκλίδου αντλεί τη θεματολογία των έργων της μέσα από τις ανθρώπινες σχέσεις. Ένα σημαντικό στοιχείο, το οποίο προβάλλει μέσω των έργων της, είναι η δύναμη της γυναίκας ως μητέρα, ερωμένη, κόρη και φίλη. Στα έργα της επιδιώκει να υπάρχει μια ιστορία, ένα θέμα με ήρωες, με κίνηση αλλά χωρίς επίλογο. Η καλλιτέχνις προτείνει στον παρατηρητή να συμμετέχει μαζί της στην δημιουργία του story, δίνοντας την δική του ερμηνεία και προτείνοντας τον δικό του επίλογο. Ο θεατής μένει πιο ευχαριστημένος με αυτήν την επαφή του με το έργο, γιατί του παρέχεται η δυνατότητα πάνω στο έργο να σκέφτεται, να αντιδρά, να μελετά την σύνθεση, να συμπληρώνει και να αφαιρεί από το έργο αφήνοντας ελεύθερη την φαντασία του, να χτίζει το δικό του story.
Έτσι δημιουργούνται διάφορες ερμηνείες ενός έργου, οι οποίες βασίζονται στον διαφορετικό ψυχικό κόσμο του καθενός από τους θεατές. Η γυναίκα της Κερεκλίδου, παρουσιάζεται υπό την μορφή που γυρίζει τον θεατή μακριά πίσω στον χρόνο. Συνδυάζοντας αυτήν την γυναικεία μορφή, η οποία έρχεται από το παρελθόν, με την μορφή του άντρα, που διατηρεί τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης εποχής, η καλλιτέχνις μεταφέρει την βασική φιλοσοφική ιδέα του έργου της για την διαχρονικότητα των ανθρώπινων σχέσεων. Σχέσεις φλερτ, αγάπης και τρυφερότητας που έρχονται από το παρελθόν και κατευθύνονται στο μέλλον.
Βασικό σου θέμα είναι οι άνθρωποι. Τι είναι αυτό που σε συναρπάζει στο αντικείμενό σου;
Οι άνθρωποι με ενδιέφεραν από την αρχή της καλλιτεχνικής μου δραστηριότητας, ενόσω ακόμη σπούδαζα. Ήμουν πολύ εσωστρεφές παιδί και μου άρεσε ανέκαθεν να παρατηρώ τους ανθρώπους. Ακόμα και σήμερα μου αρέσει να ανιχνεύω τις διανθρώπινες σχέσεις – νέων και γέρων, μικρών και μεγάλων. Με τα χρόνια εστιάστηκα όλο και περισσότερο στην ομορφιά που ακτινοβολούν οι ερωτευμένοι. Το θέμα αυτό έγινε λοιπόν επίκεντρο της δουλειάς μου.
Η σειρά των πινάκων σου «Φλερτ» παρουσιάζει με έναν ήρεμο και τρυφερό τρόπο το πλησίασμα, την αρμονία και την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων. Πώς δημιουργήθηκαν τα έργα αυτά;
Η σειρά «Φλερτ» με απασχολεί αδιάλειπτα εδώ και πολλά χρόνια. Μου αρέσει πολύ το καθεστώς στο οποία ζουν οι ερωτευμένοι. Είναι πιο καλοσυνάτοι, περιποιητικοί, ρομαντικοί, τρυφεροί, ευαίσθητοι. Είναι μια κατάσταση που εξωτερικεύεται ιδιαίτερα μέσω της γλώσσας του σώματος. Θέμα μου είναι κυρίως η απαρχή του τρυφερού πάθους, όταν ένα απλό άγγιγμα δίνει την έντονη αίσθηση μιας περίπτυξης ή ενός φιλιού. Η αίσθηση αυτή είναι σφοδρή. Οι εραστές δεν νοιάζονται αν τους παρατηρούν. Ζουν σε έναν ειδικό και πολύ ξεχωριστό δικό τους κόσμο. Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για μια από τις πλέον ιδιάζουσες καταστάσεις που γνωρίζουμε. Η αγάπη έρχεται μετά.
Τι άνθρωποι είναι αυτοί που ζωγραφίζεις;
Οι άνθρωποι που ζωγραφίζω δεν είναι συγκεκριμένα πρόσωπα ή άτομα. Είναι εξιδανικευμένες μορφές νεαρών γυναικών και νέων ανδρών που έχουν όμορφα σώματα, όμορφα πρόσωπα, όμορφα μάτια, όμορφα χέρια. Στα περισσότερα έργα μου τα μαλλιά της γυναίκας είναι δεμένα με μια κορδέλα. Είναι ένα χτένισμα που μας ανάγει συχνά στην αρχαιότητα. Δεν παρουσιάζω κάποια συγκεκριμένη περίοδο, γι αυτό και τα μαλλιά είναι μαζεμένα. Λουρίδες καλύπτουν επίσης συχνά και μέρη του σώματος. Αφενός υποδηλώνουν ένδυμα. Αφετέρου αποτελούν γραμμές που κάνουν τη σύνθεση πιο δυναμική και κινητική. Τόπος και χρόνος δεν έχουν σημασία για τις μορφές μου. Μόνο τα συναισθήματά τους είναι ουσιαστικά και αυτά είναι διατοπικά και διαχρονικά. Συγκριμένα ρούχα ή το πώς φοράει μια γυναίκα τα μαλλιά της θα ήταν υπόδειξη μιας ορισμένης εποχής και μόδας. Έτσι υποκαθιστώ ένδυση και χτένισμα με κορδέλες και ταινίες. Θέλω ο θεατής να επικεντρώνεται μόνο στα μάτια, στα χέρια και στο σώμα των μορφών.
Τα χρώματά σου έχουν κάτι το πολύ ιδιαίτερο. Δίνεις στα έργα σου έναν ξεχωριστό, πολύ ζεστό και έντονα ζωντανό χρωματισμό. Εξήγησέ μας πώς χειρίζεσαι το χρώμα.
Το χρώμα εξελίσσεται από μόνο του κατά τη διαδικασία της δημιουργίας. Η εικόνα μού υπαγορεύει, ας το πω έτσι, τα χρώματα με τα οποία πρέπει να εργαστώ. Δεν είναι κάτι που πρέπει να το σκεφτώ ή να το σχεδιάσω εκ των προτέρων. Αποτελεί μια προσέγγιση που φέρνει κι εμένα την ίδια συχνά προ εκπλήξεων.
Κατάγεσαι από την Ελλάδα και ζεις εδώ και χρόνια στο Βερολίνο. Ποιά επίδραση έχει ο τόπος που ζεις στη ζωγραφική σου;
Ο τόπος όπου ζω σίγουρα δεν επηρεάζει τη ζωγραφική μου. Δημιουργώ παντού και πάντα και το κάνω με μεγάλη μου χαρά. Τα θέματα, τα χρώματα και η ατμόσφαιρα των έργων μου δεν επηρεάζονται από το περιβάλλον. Παράλληλα υπάρχουν χρώματα που δεν παίζουν ρόλο στην τέχνη μου. Για παράδειγμα αγαπώ πολύ στη φύση το πράσινο. Αλλά στη ζωγραφική μου είναι περιττές οι πράσινες αποχρώσεις. Δεν τις χρησιμοποιώ και δεν με εκφράζουν – ανεξάρτητα από το εάν ζω στο δάσος, στην έρημο, στη μεγαλούπολη ή στην ύπαιθρο.
Κείμενο: Κωνσταντίνα Παλαιολόγου (εισαγωγή). Μετάφραση της συνέντευξης: Α. Τσίγκας. Εκτενέστερη συνέντευξη στα γερμανικά θα βρείτε στο σάιτ www.artvergnuegen.com. Ιστοσελίδα της ζωγράφου: www.kereklidou.de.
Αυτή η καταχώρηση είναι διαθέσιμη και στα: Deutsch (Γερμανικά)