Το αίμα νερό

Τρεις παρουσιάσεις του Χάρη Βλαβιανού στο Διεθνές Φεστιβάλ Λογοτεχνίας του Βερολίνου

Αυτή η καταχώρηση είναι διαθέσιμη και στα: Deutsch (Γερμανικά)

Στις 10 και 11 Σεπτεμβρίου 2015 μπορείτε να ζήσετε επί σκηνής τον ποιητή Χάρη Βλαβιανό στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ Λογοτεχνίας του Βερολίνου και μάλιστα σε τρείς εκδηλώσεις: Στις 10 Σεπτεμβρίου θα μιλήσει στο Haus der Berliner Festspiele στις 6 μ.μ. με την Michaela Prinzinger γύρω από το αυτοβιογραφικό του μυθιστόρημά του «Το αίμα νερό» και στις 7.30 μ.μ. θα συμμετάσχει στην Poetry Night I. Στις 11 Σεπτεμβρίου στις 7.30 μ.μ. θα συζητήσει με τον διευθυντή του φεστιβάλ Ulrich Schreiber πάνω στο θέμα «Κρίση και γλώσσα». Διαβάστε το κεφ. 30 του μυθιστορήματος και τη γερμανική μετάφραση του Τόρστεν Ίσραελ στο diablog.eu.

Vlavianos, Literaturfestivalplakat

Κεφάλαιο 30 από “Το Αίμα Νερό”

Κοιτάζεις τη βέρα στο αριστερό σου χέρι. Όλοι νομίζουν ότι μέσα της κρύβει το όνομα κάποιας γυναίκας. Κι όμως είναι του παππού σου, από τη μεριά του πατέρα σου. Όταν πέθανε, σ’ την έδωσε η γιαγιά σου. Της την είχες ζητήσει. Τον αγαπούσες πολύ. Ήταν και νονός σου· είχατε και το ίδιο όνομα. Πέθανε στη Βραζιλία, τη μέρα των γενεθλίων σου. Όταν έκλεινε τα μάτια του, εσύ ταξίδευες από το Λονδίνο για το Σάο Πάολο. Έφτασες και βρήκες τους πάντες ντυμένους στα μαύρα. Ήταν ο πρώτος θάνατος που σε είχε συγκλονίσει τόσο.

Όταν ήσουν μικρός, τότε που ακόμη ζούσες στη Ρώμη και ερχόσουν μόνο τα καλοκαίρια στην Ελλάδα, εκείνος ήταν που επί τρεις μήνες σε φρόντιζε (όταν αυτή αλώνιζε την οικουμένη με διαφορετικούς εραστές κάθε φορά)· εκείνος που πρώτος σου έμαθε να διαβάζεις και να γράφεις ελληνικά· εκείνος που σε ταξίδεψε στο νησί της Κίρκης, στις όχθες της Κολχίδας και σε άλλα μυθικά μέρη· εκείνος που σε πήγαινε κάθε Κυριακή στο Σινεάκ να δείτε Χοντρό-Λιγνό ή βόλτα στον Κεραμεικό· εκείνος που σου αγόρασε τις πρώτες Εγκυκλοπαίδειες (ακόμη έχεις τον Κόσμο των ζώων και των φυτών και το Λεύκωμα του 1821) κι όλα τα βιβλία του Βερν και του ∆ουμά.

Vlavianos, Aima nero_Cover

Ήταν βασιλόφρων. Η γιαγιά σου η Σμυρνιά, βενιζελική. Στο τραπέζι τσακώνονταν συχνά για τα αίτια της Καταστροφής. Και για τη ∆ίκη των Εξ. Εκείνος θαύμαζε τον Γούναρη και ο πατέρας του είχε και φιλικές σχέσεις μαζί του. Και η δολοφονία του – γιατί περί δολοφονίας επρόκειτο, αφού η κατηγορία περί «εσχάτης προδοσίας» ήταν προφανώς αβάσιμη – ήταν ένα γεγονός που τον σημάδεψε για πάντα. Εκείνη, από την άλλη, εργάστηκε για ένα διάστημα στο πολιτικό γραφείο του Σοφούλη και αγαπούσε (μέχρι παρεξηγήσεως) τον «μεγάλο Κρητικό».

Χρόνια αργότερα (ήσουν φοιτητής στην Αγγλία πλέον και περνούσες το διάστημα των διακοπών στο σπίτι της παρά στο δικό σου – οι μητρικές παρεμβάσεις είχαν ξεπεράσει κάθε όριο αδιακρισίας) σου εκμυστηρεύτηκε τα πάντα για την ερωμένη του παππού σου. Την έλεγαν Μαρίνα Βενιέρη (ηρωίδα από μυθιστόρημα του Καραγάτση σκέφτηκες αμέσως), ήταν υπάλληλος στο συμβολαιογραφείο του και την είχε σπιτωμένη για πάνω από τριάντα χρόνια. Σπούδασε μάλιστα και τον γιο της που είχε από προηγούμενο γάμο και στο τέλος τής αγόρασε ένα σπίτι στο Χαλάνδρι. Απέδιδε αυτή τη μακροχρόνια σχέση του (επί της ουσίας ήταν σαν να διατηρούσε δύο οικογένειες ταυτόχρονα) στις έντονες πολιτικές διαφωνίες και συγκρούσεις που είχαν μεταξύ τους και οι οποίες αναφάνηκαν από νωρίς στον γάμο τους (παντρεύτηκαν το ’25, έναν μήνα μετά την επιβολή της δικτατορίας Παγκάλου).

Εσύ φυσικά ήξερες ότι έλεγε ψέματα στον εαυτό της και ότι ήταν απλώς μια δικαιολογία. Πάντως, όταν πέθανε ο παππούς σου, δέχτηκες ένα τηλεφώνημα. Ήταν εκείνη, συντετριμμένη, κι όλο έλεγε και ξανάλεγε ότι τώρα που είχε πεθάνει και θαφτεί στο Σάο Πάολο δεν θα μπορούσε ούτε λουλούδια να του πάει στον τάφο του. Της υποσχέθηκες ότι κάποια μέρα θα την επισκεπτόσουν και ότι θα της έδινες μερικά από τα προσωπικά του αντικείμενα, υπόσχεση που δεν τήρησες ποτέ. Τώρα θα ’ναι κι αυτή νεκρή και μαζί με τη γιαγιά σου θα διεκδικούν την ψυχή του – το κομμάτι εκείνο που ήταν το πιο ερωτικό, το πιο παθιάρικο. Γιατί ήταν όντως άντρας με πολλά πάθη και πολλές εξωσυζυγικές περιπέτειες στο ενεργητικό του. Εσύ βέβαια δεν γνώρισες αυτή του την πλευρά. Για σένα ήταν ο παππούς σου – ένας υπέροχος άνθρωπος που στα δύσκολα και μοναχικά χρόνια της παιδικής σου ηλικίας (όταν τοκογλύφοι κι εραστές μπαινόβγαιναν στο σπίτι της μάνας σου κι ο πατέρας σου σκόρπαγε τα χρήματά του σε κοσμικά νησιά) σου παρείχε ασφάλεια. Ακόμη κι αν όλα γκρεμίζονταν γύρω σου, αυτός θα ήταν πάντοτε εκεί. Και ήταν.

Buchcover: Haris Vlavianos, Nach dem Ende der Schönheit

O Χάρης Βλαβιανός γεννήθηκε το 1957 στη Ρώμη. Σπούδασε οικονομία και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Καταγωγή, γλώσσα και τόπος διαμονής τον χαρακτηρίζουν ωστόσο ως Έλληνα συγγραφέα. Η εργογραφία του περιλαμβάνει μέχρι τώρα δεκατρείς ποιητικές συλλογές, μεταξύ των οποίων οι «Ο άγγελος της ιστορίας» (1999/ στα γερμ. «Der Engel der Geschichte», Romiosini Verlag 2001) και «Μετά το τέλος της ομορφιάς» (2003/ στα γερμ. «Nach dem Ende der Schönheit», Hanser Verlag 2007). Πρόσφατα δημοσιεύτηκε το επιτυχές του αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα «Το αίμα νερό» (2014/ στα γερμ. «Schwarzes Blut»). Ο Βλαβιανός ζει στην Αθήνα, όπου διδάσκει ιστορία και πολιτική θεωρία στο Αμερικανικό Κολέγιο Ελλάδος (Deree) καθώς και δημιουργική γραφή ποίησης. Είναι επίσης εκδότης του αναγνωρισμένου κύρους λογοτεχνικό περιοδικό «Ποιητική».

Χάρης Βλαβιανός [Ελλάδα] – «Το αίμα νερό»

10/09/2015, 06:00 μ.μ.
Literaturen der Welt
Haus der Berliner Festspiele, Oberes Foyer
Λογοτέχνης: Χάρης Βλαβιανός
Παρουσιάστρια: Michaela Prinzinger
Ομιλητής: Friedhelm Ptok
Τιμή 8 ευρώ / μειωμένο 6 / μαθητές 4

Μια σειρά από μινιατούρες πεζογραφίας απεικονίζει, με φόντο ένα καθωσπρέπει σκηνικό, το μεγάλωμα σε ένα οικογενειακό πλαίσιο μεταξύ τραύματος και οικειότητας. Προσβάσιμα παρά την λεπτότητα των λεπτομερειών παρουσιάζουν τα διηγηματικά αυτά κλάσματα την όλη γκάμα των ανθρώπινων συναισθηματικών φορτίσεων και διηγούνται μια σχεδόν αρχέτυπη ιστορία πληγμάτων και πληγμένων, όπου στο τέλος περιμένει μια συγχώρεση με επιφυλάξεις. Τα κείμενα ανατρέπουν ορισμένα κλισέ που υπάρχουν για την Ελλάδα.

Poetry Night I: Luis Chaves [Κόστα Ρίκα], Χάρης Βλαβιανός [Ελλάδα] και Ruth Padel [GB]

10/09/2015, 07.30 μ.μ.
Literaturen der Welt
Haus der Berliner Festspiele, Seitenbühne
Λογοτέχνες: Luis Chaves, Χάρης Βλαβιανός, Ruth Padel
Παρουσιάστρια: Silke Behl
Ομιλητής: Frank Arnold
Τιμή 8 ευρώ / μειωμένο 6 / μαθητές 4

Ο Luis Chaves είναι μια από τις πιο διάσημες φωνές της σύγχρονης ποίησης στην Κόστα Ρίκα. Για τα ποιήματά του έχει κερδίσει πολλά βραβεία, για τη συλλογή «La máquina de hacer niebla» έλαβε το Premio Nacional de Poesia 2012 του Υπουργείου Πολιτισμού της Κόστα Ρίκα. Ο Χάρης Βλαβιανός είναι εκδότης του αναγνωρισμένου κύρους λογοτεχνικού περιοδικού «Ποιητική». Εκτός από ποιητικές συλλογές και δοκίμια έχει εκδώσει έναν μεγάλο αριθμό μεταφράσεων σύγχρονης βορειοαμερικανικής ποίησης, μεταξύ των άλλων Eliot, Pound και Ashbery. Η Ruth Padel είναι ποιήτρια, πεζογράφος και συγγραφέας εξειδικευμένων βιβλίων. Έγινε γνωστή γράφοντας κριτικές ποίησης και σχετικά με τη φύση, αλλά και για τη σύνδεσή της με τη μουσική και την επιστήμη. Επιπλέον το καλλιτεχνικό της ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην Ελλάδα.

Ο Χάρης Βλαβιανός [Ελλάδα] σε συζήτηση με τον Ulrich Schreiber [D] με θέμα «Κρίση και γλώσσα»

11/09/2015, 07.30 μ.μ.
Reflections
Haus der Berliner Festspiele, Oberes Foyer
Λογοτέχνης: Χάρης Βλαβιανός

Μιλώντας για τη γλώσσα στην κρίση ο Χάρης Βλαβιανός και ο Ulrich Schreiber θα συζητήσουν για τον τρόπο αναφοράς των μέσων ενημέρωσης και της λογοτεχνίας στη σημερινή κρίση. Εξετάζουν σε βάθος τον τρόπο που μεταβάλλεται η γλώσσα στην κρίση και το πώς τη βιώνουμε στην περίοδο αυτή. Στρέφουν το βλέμμα τους στην αδυναμία της ποίησης να εκφράσει με λέξεις την οικονομική δυσχέρεια και τη δυστυχία των ανθρώπων.

Γλώσσες της εκδήλωσης: αγγλικά και γερμανικά.
Είσοδος ελεύθερη

Αυτή η καταχώρηση είναι διαθέσιμη και στα: Deutsch (Γερμανικά)

Σχολιάστε