Όνειρα στην Αθήνα

Ένα όμορφο μέρος του Hans W. Korfmann

Αυτή η καταχώρηση είναι διαθέσιμη και στα: Deutsch (Γερμανικά)

Δεν αισθάνεται εδώ ο καθένας σαν στο σπίτι του όπως η Ρωσίδα Μεγάλη Δούκισσα Γέλενα. Τα μέλη μιας τουριστικής ομάδας που περιοδεύει τα αρχαία μνημεία της Αττικής κάνουν στάση μία ή δύο νύχτες στη θρυλική «Μεγάλη Βρεταννία». Με τα κοντομάνικα πουκάμισά τους μοιάζουν λίγο χαμένοι στο ευρύχωρο λόμπι του ξενοδοχείου. Παρατηρούν τους αρχαΐζοντας κίονες στις μαρμάρινες βάσεις τους, που συγκρατούν μια πανύψηλη, αστραφτερά λευκή οροφή, ρίχνουν κλεφτές ματιές στους τεράστιους ζωγραφικούς πίνακες με τις μπαρόκ κορνίζες, αναρωτιούνται αν βρίσκονται σε μουσείο και αν πραγματικά επιτρέπεται να καθίσουν στον μεγάλο καναπέ με τις κεντητές μαξιλαροθήκες. Σχεδόν δεν τολμούν να πατήσουν τα πολύτιμα ανατολίτικα χαλιά που σκεπάζουν σε ορισμένα σημεία το γυαλιστερό μαρμάρινο μωσαϊκό.

Όταν η ομάδα διασχίζει με αθόρυβο βήμα και ψιθυριστά τη φωτεινή σέρα με τη χρωματιστή γυάλινη οροφή της, προσπερνώντας υπερμεγέθη μπουκέτα λουλουδιών, αναρωτιέται αν όλα αυτά έχουν γίνει πραγματικά γι αυτούς. Και όταν στέκονται έκπληκτοι στο αίθριο με τα τραπεζάκια του καφέ, εξετάζοντας τους τέσσερις λεπτόκορμους φοίνικες που ανατείνουν μπροστά στις σειρές από παράθυρα του ξενοδοχείου στον ουρανό, αναρωτιούνται αν όλα αυτά είναι πραγματικά. Ή μήπως απλώς τα ονειρεύονται.

Στα δωμάτιά τους λάμπει το μαρμάρινο δάπεδο. Τραβάνε το μπροκάρ από το κρεβάτι και ψηλαφούν το σεντόνι που έχει δροσερή και μεταξένια υφή. Σύρουν στην άκρη τις βαριές κουρτίνες και ανοίγουν τα μεγάλο φύλλα του παραθύρου: Ξαφνικά και βίαια εισβάλλει ο θόρυβος και η ζέστα της πόλης στο δροσερό δωμάτιο. Το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία δεν είναι όνειρο. Βρίσκεται στο κέντρο της ελληνικής πρωτεύουσας.

Ωστόσο ακούγονται κυρίως αγγλικά στο «Great Britain Hotel», όπως ήταν κάποτε γραμμένο με τεράστια γράμματα στη σκεπή του κτηρίου. Όλα τα 450 μέλη του προσωπικό στο GrandHotel με τα 320 δωμάτιά του μιλούν άπταιστα αγγλικά. Γεγονός καθόλου περίεργο, μια και το ξενοδοχείο ήταν η δημοφιλέστερη διεύθυνση των Άγγλων αποικιοκρατών της νότιας Ευρώπης. Οι περισσότεροι από τους επισκέπτες του ξενοδοχείου ήταν επιχειρηματίες. Αρχές της δεκαετίας του εξήντα βρέθηκαν οι πρώτοι ταξιδιώτες αναψυχής ανάμεσα στους συνήθεις επισκέπτες του ξενοδοχείου, όταν η πόλη στα ριζά της Ακρόπολης πρωτοεμφανίστηκε στα ταξιδιωτικά φυλλάδια. Λίγο αργότερα οι περισσότεροι ταξιδιώτες ήδη απέφευγαν την Αθήνα. Ανακάλυψαν την πόλη εκ νέου μόλις μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. «Μένουν για λίγες μέρες πριν συνεχίσουν για τα νησιά», λένε στο ξενοδοχείο.

Το βράδυ συναντάμε την τουριστική ομάδα στο «Bar Alexander’s» μπροστά σε μια τεράστια ταπισερί 300 ετών. Το πολύχρωμο υφαντό δείχνει τον φημισμένο Μακεδόνα καβάλα στον Βουκεφάλα να περιβάλλεται από το πεζικό του. Κάτι σαν απλοί πεζικάριοι αισθάνεται και η ομάδα αυτή ανάμεσα στους άνδρες με τα σκούρα σακάκια που ανταμώνουν το βράδυ στο «Alexander’s» για να καπνίσουν πούρο και να πιούν ουίσκι. Συγγραφείς όπως ο Henry Miller και ο Graham Greene έπιναν κι αυτοί το ουίσκι τους εδώ.

hotel grande bretagne athen

Όταν επέδωσαν στον Heinrich Böll το βαρυσήμαντο τηλεγράφημα από τη Σουηδία, ο νεοεκλεγείς νομπελίστας καθόταν στη γωνία τού με ξύλο επενδυμένου θεωρείου στο εστιατόριο του ξενοδοχείου. Το λιτό αυτό κέντρο ήταν στη δεκαετία του είκοσι ένας δημοφιλής τόπος συναντήσεων για διανοούμενους και δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο. Αλλά και αργότερα συναντιόντουσαν εδώ, ενώ όμορφες γυναίκες όπως η Σοφία Λόρεν και η Ίγκριτ Μπέργκμαν σταύρωναν όλο χάρη τις γάμπες τους στον καναπέ δίπλα στο μπαρ. Η Κάλλας, η μεγάλη «La Callas», νότιζε εδώ το μάρμαρο με τα δάκρυά της και η Λιζ Ταίηλορ έκανε σκηνή ζηλοτυπίας άξια κινηματογράφησης με φόντο το διάσημο ξενοδοχείο.

«Πρόσφατα ήταν εδώ ο Roger Moore, στην Royal Suite, 400 τετραγωνικά μέτρα, μπάτλερ, δική του κουζίνα, δική του σάουνα, δικό του γυμναστήριο, δωμάτια φιλοξενουμένων…», ψιθυρίζει ένας κύριος της ομάδας στον διπλανό του. Ο μπάρμαν επικεντρώνει το βλέμμα του όχι στον πελάτη του αλλά δίπλα του στο υπερπέραν. Δίνει την εντύπωση πως ό,τι ακούει το ξεχνά αμέσως. Απόλυτη εχεμύθεια και διακριτικότητα είναι μέρος της προσφερόμενης πολυτέλειας. «Ακριβώς αυτό είναι ένα πραγματικό GrandHotel,» ψιθυρίζει ένας θαμώνας και αφήνει τα μάτια του να περιπλανηθούν στους θησαυρούς τέχνης που σε πλειστηριασμό σε ένα Sotheby’s ή Christie’s θα απέφεραν τεράστια ποσά.

Σχεδόν εκατό εκατομμύριο δολάρια επένδυσε ο Όμιλος Starwood στην ανακαίνιση της «Μεγάλης Βρεταννίας». Αυτό που κάνει το Grande Bretagne όμως να ξεχωρίζει, είναι η μοναδική του θέση και οι ιστορίες του. Το ξενοδοχείο εγκαινιάστηκε πριν από περισσότερα από 130 χρόνια. Υπήρχε ήδη όταν τα οικήματα κάτω από την Ακρόπολη ήταν ακόμα χαμόσπιτα και το βασιλικό παλάτι αποτελούσε σχεδόν το μόνο άλλο κτήριο σε αυτή την απέριττη πλατεία. Σήμερα η πλατεία ονομάζεται «Σύνταγμα», εδώ χτυπά η καρδιά της πόλης. Από τα μπαλκόνια τους οι επισκέπτες του ξενοδοχείου βλέπουν τη Βουλή σε απόσταση ανάσας. Η Μεγάλη Βρεταννία είναι ο «κυβερνητικός ξενώνας», κάποιες ημέρες ήταν μάλιστα και έδρα της κυβέρνησης: Μετά την πτώση της χούντας και την επιστροφή του από την εξορία ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κυβέρνησε τη χώρα από τον πέμπτο όροφο του ξενοδοχείου αυτού.

Η διωγμένη από τους επαναστάτες Μεγάλη Δούκισσα της Ρωσίας Γέλενα, που μόλις είχε εγκαταλείψει την πατρίδα της, βρισκόταν στο δρόμο της εξορία, όταν κατέλυσε στη Μεγάλη Βρεταννία. Σχεδιαζόταν ως σύντομη παραμονή, αλλά στο πολυτελές αυτό περιβάλλον βρήκε μια δεύτερη πατρίδα και παρέμεινε εκεί μέχρι το τέλος της ζωής της. Μια ιστορία που έκανε τον γύρο του κόσμου, αλλά και μόνο μία από τις πολλές που έπλασαν τον μύθο του Grande Bretagne.

Grande Bretagne, Πλατεία Συντάγματος, 10563 Αθήνα/ Ελλάδα, Τηλέφωνο: 0030/ 210/ 3330000. Το δίκλινο κοστίζει περίπου 260 ευρώ. Eφημερίδα Tagesspiegel 2007, © Hans W. Korfmann. Φωτό: Martin Scharnhorst.

Αυτή η καταχώρηση είναι διαθέσιμη και στα: Deutsch (Γερμανικά)

Σχολιάστε